Goszczenie AuPair i bycie HostFamily.

Zaczęłam się zastanawiać, że to bardzo ciężka sprawa. Oczywiście biorąc pod uwagę stosunek rodziny u której Ja jestem. Nie chcę tutaj wszystkich HostFamily zamknąć w jednej szufladzie. Spróbuję skupić się wyłącznie na mojej..
Na początek wyjaśnienie z wikipedii, w którym są info dot. również Rodziny Goszczącej. Wiem,że nikt nie jest ułomny, ale to tylko dla ścisłości.

Au pair (z fr. "równy", "w normie") – program łączący cechy wymiany młodzieży i programu zatrudnienia cudzoziemców, w którym uczestnicy otrzymują darmowe zakwaterowanie i wyżywienie, a czasami również niewielkie kieszonkowe od rodziny goszczącej, w zamian podejmując się udziału w pracach domowych i opieki nad dziećmi. W ramach programu au pair wyjeżdżają najczęściej młode dziewczyny, choć zauważa się coraz więcej chłopców chętnych do takiego wyjazdu. Założeniem programu jest to, że au pairtraktowany jest przez goszczącą go rodzinę jako członek rodziny, a nie jako pomoc domowa. Celem wyjazdu w ramach programu au pair jest nauka języka obcego oraz poznanie kultury innego kraju. W większości krajów nie ma obowiązku korzystania z usług pośrednika (tzw. agencji au pair), można bezpośrednio kontaktować się z poszukującymi opiekunki rodzinami. Wyjątkiem są Stany Zjednoczone, ponieważ tylko wybrane agencje au pair mogą wystąpić o wizę J-1, która umożliwia pobyt w kraju w ramach programu.
Do obowiązków au pair należy opieka nad dziećmi oraz pomoc w drobnych pracach domowych. Typowe obowiązki au pair

• przygotowanie dzieci do szkoły

• zaprowadzanie i odbiór dzieci ze szkoły

• pomoc w odrabianiu lekcji

• zabawa z dziećmi

• wyjścia na place zabaw, spacery

• przygotowanie dzieciom lekkich posiłków

• pranie dziecięcych ubranek i ich prasowanie

• ścielenie łóżek

• czyszczenia łazienki należącej do dzieci

• utrzymanie porządku w kuchni (w tym zamiatanie i zmywanie podłogi)

• drobne zakupy

Btw. Oczywiście każdy widzi, że z definicji nie wynika żeby AuPair była pełnoetatową sprzątaczką i kucharką/ogrodnikiem/opiekunem psa etc :)
Moja rodzina daleko jest od tego co u góry. Rozumiem, że to ciężka sprawa-przyjąć kogoś pod swój dom, karmić, znosić itp. Ale z drugiej strony, przecież ja się nie pchałam. Nie jestem członkiem rodziny, ale raczej listonoszem, który przypadkowo zaczepił się na dłużej. Zero kontaktu, a już broń boże wzrokowego. Nawet jak z łaski na uciechę przekazywane są mi jakieś wytyczne/informacje to ściana jest lepszym rozmówcą odemnie... ehh mogłabym pewnie tak długo i długo... Więc koniec:)

Odnośnie lepszych rzeczy to w tej całej swojej beznadzieji, stwierdziłam ostatnio, że chyba jednak jakieś małe "szczęście" w tym jest:) A mianowicie:
po 1. zawsze chciałam żyć/mieszkać w Anglii-JESTEM,
po 2. chciałam być AuPair-JESTEM,
po 3. mam 2,5msc wakacje nad morzem-MAM,
po 4. jeszcze mi za to płacą, co prawda pod względem zarobków tutaj to grosze, ale w przeliczeniu na Pl wychodzi mi wieeeecej niż najniższa krajowa, także tragedii nie ma, a i tak nie wydaje pieniędzy, bo nie mam na co:)

Tym optymistycznym akcentem, kończę:) Dałam znać, że zyję i jakoś daje radę. Chociaż weekend jest beznadziejny, bo siedzę z Diabłami od rana do 20 i nie wiem jak wytrzymam.....

Niech optymizm będzie z wami :*